نگاهی به اسم او

مى‏گذارند تو بیچاره یک عمل خالصى بکنى

حضرت امام خمینی رحمه الله علیه  چهل‏حدیث ص :  74 .....برادر، در مکاید نفس و شیطان دقیق شو. بدان که نمى‏گذارند تو بیچاره یک عمل خالصى بکنى، و همین اعمال غیر خالصه را که خداوند به فضلش از تو قبول کرده نمى‏گذارند به سر منزل برسانى. کارى مى‏کنند که به واسطه این عجب و تدلّل بیجا همه اعمالت به باد فنا برود، این نفع هم از جیبت برود. از خدا و رضاى او که دورى، به بهشت و حور العین هم نمى‏رسى، سهل است، مخلّد در عذاب و معذب در آتش قهر هم مى‏شوى. تو گمان کردى به واسطه این اعمال پوسیده گندیده سر و دست شکسته مخلوط به ریا و سمعه و هزار مصیبت دیگر، که هر یک مانع از قبولى اعمال است، استحقاق بر حق تعالى پیدا کردى؟ یا از محبین و محبوبین شدى‏  عابد در مقام تفاخر گوید من فلان عمل را کردم. و دیگران را تنقیص کند و اعمال خود را بزرگ شمارد. گاهى هم تصریح نمى‏کند ولى چیزى مى‏گوید که لازمه‏اش تزکیه نفس است. و عالم گوید به غیر: تو چه مى‏دانى؟ من فلان کتاب را چندین دفعه دیدم، چندین سال در مجامع علمى بودم و اساتید و اساطین دیدم و زحمتها کشیدم، کتابها نوشتم، تصنیف و تألیفها کردم. و همینطور. پس، در هر حال باید به خدا پناه برد از شر نفس و مکاید آن.  و انسان باید خیلى مواظبت از حال خود کند و در اطوار و اعمال خود دقیق شود که مکاید نفس و دامهاى شیطان خیلى دقیق است و کمتر شخصى مى‏تواند از آن نجات پیدا کند. ممکن است انسان با یک اشاره در غیر موقع یا یک کنایه بیجا از اهل دورویى و دو زبانى به شمار آید. و شاید انسان تا آخر عمر مبتلاى به این رذیله باشد و خود را صحیح و سالم و پاک و پاکیزه پندارد. پس، انسان باید مثل طبیب دلسوز حاذقى و پرستار شفیق مطلعى از حالات نفس و اعمال و اطوار خود مواظبت کند، و هیچ گاه از مراقبت کوتاهى نکند و بداند که هیچ مرضى از امراض قلبیه مستورتر نیست و در عین حال کشنده‏تر نیست، و هیچ پرستارى نباید شفیقتر و دلسوزتر از انسان به خودش باشد